در حین انجام ورزش باید روی آنها تمرکز کنید – قوانین، موقعیت شما – بدون اینکه به مهارت های زندگی فکر کنید. اما نگران نباشید؛ شما مجبور نیستید به تنهایی این روند را طی کنید! همانطور که گفته شد، مربیان در کمک به بچه‌ها در توسعه مهارتهای زندگی هنگام انجام ورزش مهم هستند. مهارت های زندگی را می توان از طریق ورزش به دو روش مختلف توسعه داد.
ورزش می تواند علاوه بر تقویت سلامت جسمی کودکان در تربیت و یادگیری مهارتهای زندگی نیز به آنها کمک کند. ورزش یک حرکت برای سلامتی است اما می تواند رویکرد اجتماعی و فرهنگی نیز داشته باشد. ورزش باعث هماهنگی عصب و عضله می شود در نتیجه تمرکز را بالا می برد و باعث افزایش عملکرد کودکان می شود. ورزش به کودکان رعایت قوانین و انصاف را می آموزد و به آن ها یاد می دهد که در یک چگونه عمل کنند.
اول، مهارت های زندگی را می توان با ورزش و ساختار منحصربه فردی که دارد توسعه داد. البته مهارت ها صرفا به حوزه ی ورزشی تعلق ندارند مهارت های حرفه ای و شغلی هم شامل می شوند مانند یادگیری مهارت در کلاس های معماری داخلی (با مدرک معتبر) و یا یادگیری مهارت باریستایی در بهترین کلاس آموزش باریستا در تهران . اما اینجا صرفا به مهارت های ورزشی می پردازیم و از مهارت های شغلی صرف نظر می کنیم. ورزش قوانین، رقابت و روابط با هم تیمی ها از جمله مهارتهایی هستند که با ورزش می توان آنها را یاد گرفت. در ورزش مربیان برای یاد دادن مهارتهای زندگی تمرکز نمی کنندوهدف آنها فقط آموزش مهارتهای ورزشی است شما کاملا به صورت ناخودآگاه این مهارتها را در راستای ساختار ورزش یادمیگیرید.
در تشویق، بچه ها می توانند یاد بگیرند که با هم تیمی های خود در طول یک برنامه معمولی ارتباط برقرار کنند. در گلف، بچه ها می توانند از طریق قوانین احترام به زمین و حریفان احترام بگذارند. در این مثال‌ها، مربیان کار خاصی برای حمایت از توسعه مهارتهای زندگی انجام نمی‌دهند. اساساً، اگر مربیان از این رویکرد ضمنی استفاده کنند، یادگیری مهارت های زندگی در ورزش را به شانس واگذار می کنند.
دوم، مهارت های زندگی را نیز می توان به صراحت توسعه داد. این رویکرد صریح، رویکردی برای آموزش مهارتهای زندگی است که زمانی اتفاق می‌افتد که مربیان گام‌های خاصی را برای آموزش مهارتهای زندگی به کودکان برمی‌دارند. زمانی اتفاق می‌افتد که مربیان گام‌های خاصی برای آموزش مهارتهای زندگی به کودکان برمی‌دارند. روش های مختلفی برای مربیان برای آموزش مهارت های زندگی از طریق ورزش وجود دارد. در زیر، مثالی از مربی جین با استفاده از یک رویکرد صریح در طول تمرین یا مسابقه هندبال ارائه می کنیم. این رویکرد دارای پنج مرحله است. اول، جین یک مهارت زندگی را برای آموزش انتخاب می کند – رهبری. موضوع کل جلسه این است که یاد بگیرید چگونه یک رهبر باشید. دوم، جین با بازیکنان کار می کند تا آن مهارت زندگی را تعریف کند. آنها با هم به تعریفی می پردازند که به معنای رهبر بودن در هندبال، در خانه و مدرسه است. سوم، جین به بازیکنان فرصت‌هایی می‌دهد تا در طول جلسه، رهبر بودن را تمرین کنند، از جمله از آنها می‌خواهد که گرم‌آپ را رهبری کنند یا به عنوان کاپیتان تیم عمل کنند. جین در حالی که آنها رهبر بودن را تمرین می کنند، بازخورد ارائه می دهد. او از بازیکنان می‌خواهد که در نظر بگیرند که آیا روش رهبری آنها شامل همه هم تیمی‌هایشان می‌شود یا خیر. چهارم، جین جلسه را با مرور مهارت زندگی انتخاب شده به پایان می رساند. او از بازیکنان سؤالاتی می پرسد: “چه فعالیت هایی لازم است که در جلسه امروز رهبر باشید؟” و «در کجای دیگر می‌توانید فراتر از هندبال رهبر باشید؟» جین و بازیکنان با هم در مورد اینکه چگونه با افزایش سن می توانند در خانه، مدرسه و حتی در محل کار رهبر باشند صحبت می کنند. هدف این بحث ها این است که بازیکنان بین تجربیات ورزشی خود و زندگی خارج از ورزش ارتباط برقرار کنند. در نهایت، جین می تواند فرصت هایی را برای بازیکنان فراهم کند تا مهارت های زندگی آموخته شده در هندبال را در زمینه های دیگر تمرین کنند. همانطور که قبلا ذکر شد، این انتقال مهارت های زندگی نامیده می شود. به عنوان مثال، برای تمرین رهبری انتقال، جین ترتیبی می دهد که بازیکنان در تمرین یک تیم جوان تر فعالیت ها را رهبری کنند. جین همچنین با معلمان و والدین بازیکنان کار می‌کند تا بازیکنان را تشویق کند تا در مدرسه، خانه یا سایر فعالیت‌های فوق‌درسی، رهبر بودن را تمرین کنند، مانند راهنمایی به همکلاسی‌ای که با تکالیف ریاضی خود دست و پنجه نرم می‌کند. به طور کلی، مربی جین به صراحت از مهارت های رهبری بازیکنان در داخل و خارج از هندبال پشتیبانی می کند.
براساس تحقیقات مشخص می شود که استفاده از دو رویکرد ضمنی و صریح برای یادگیری مهارتهای زندگی بچه ها بسیار مفید است. یادیگری مهارتهای زندگی براساس ساختار ورزشی وقتی مربیان از این دو رویکرد به طور همزمان استفاده می کنند بسیار کارآمد تر می شود. مربی جین به کار بردن پنج مرحله ی بالا و استراتژی های مانند ا لگو بودن و تعیین قوانین منصفانه برای بازی ها به پیشرفت رهبری و یادگیری مهارتهای زندگی کودکان کمک می کند.
تحقیقات نشان می‌دهد که استفاده از هر دو رویکرد می‌تواند به افزایش آگاهی کودکان در مورد چگونگی انتقال مهارتهای زندگی‌شان و تقویت توانایی‌های آنها برای انتقال مهارتهای زندگی فراتر از ورزش، مانند در خانه و مدرسه کمک کند . برای مثال، اگر بازیکنی ببیند که همکلاسی‌اش در مدرسه بر اساس هویت جنسی یا رنگ پوستش مورد آزار و اذیت همکلاسی‌هایش قرار می‌گیرد، بازیکن می‌تواند مهارتهای رهبری خود را که در ورزش توسعه یافته است، به جای قلدری کردن با صحبت کردن با آن همکلاسی نشان دهد.
شکل 1 – می‌توانیم مربیانی را تصور کنیم که از رویکردهای ضمنی و صریح استفاده می‌کنند که از یک پله بالا می‌روند.
دو مرحله اول نشان دهنده رویکرد ضمنی و دو مرحله آخر نشان دهنده رویکرد صریح است. مربیان برای آموزش صریح مهارت های زندگی باید از پله ها بالا بروند. پله ها بر روی یکدیگر ساخته می شوند – برای قرار گرفتن در پله سه، مربیان باید از استراتژی های پله های یک و دو نیز استفاده کنند. این به مربیان اجازه می دهد تا از ترکیبی از رویکردهای ضمنی و صریح برای آموزش مهارت های زندگی استفاده کنند (اعتبار تصویر: برگرفته از [3]).
بنابراین اکنون می دانید!
در این مقاله، ما در مورد راه‌هایی صحبت کردیم که ورزش و مربیان می‌توانند به شما در توسعه مهارتهای مهمی زندگی کمک کنند . این مهارتهای زندگی، مانند احترام، رهبری و صداقت، می‌توانند توانایی شما را برای عملکرد ورزشی بهبود بخشند، اما فراتر از ورزش هستند. آنچه مهم است به خاطر بسپارید این است که شما به عنوان ورزشکار نیز نقش مهمی در این فرآیند یادگیری ایفا می کنید. ابتدا به مهارت های مختلفی که در ورزش یاد می گیرید فکر کنید. آنها چه هستند؟ به دنبال ارتباطات مهم بین ورزش و زندگی خود در مدرسه یا خانه باشید. دوم، ابتکار عمل داشته باشید و از مهارت های زندگی خود استفاده کنید بدون اینکه مربی شما از شما بخواهد. برای یک هم تیمی که مورد آزار و اذیت قرار می گیرد بایستید یا سعی کنید در حالی که منتظر دریافت سرویس در تنیس هستید، تمرکز کنید. سوم، این مهارت ها را در حین بزرگ شدن در ذهن داشته باشید. همانطور که به دبیرستان یا دبیرستان می روید و اولین شغل خود را انجام می دهید، ممکن است مهارت های زندگی متفاوتی وجود داشته باشد که برای انتقال تجربیات ورزشی خود مفید باشد. بنابراین، دفعه بعد که می‌خواهید یک کلاس بزرگ ارائه دهید، به کارهایی که در زمین یا زمین انجام دادید فکر کنید تا به آرامش و آمادگی کمک کنید. تمرین این مهارت های زندگی در ورزش و زندگی می تواند به شما کمک کند تا در هر مسیری که در زندگی انتخاب می کنید، ورزشکار خوبی باشید و انسان خوبی باشید.
